Zeker de laatste jaren zijn zorgaanbieders met ingrijpende wijzigingen in de regelgeving geconfronteerd. Met directe consequenties voor de beheersing van vastgoedrisico’s.

Om het belang van het vastgoed te illustreren: de keuze voor een zorgaanbieder wordt veelal gemaakt op basis van ‘de stenen’ in plaats van op ‘de geleverde zorg’. Door ActiZ treffend verwoord met: “Als iemand bij ons binnenkomt wordt nooit als eerste gevraagd wie de dokter is. Altijd is de vraag: hoe ziet mijn kamer of appartement eruit?”

Leegstand grootste vastgoedrisico

In 2012 heeft onderzoek aangetoond dat leegstand door zorgaanbieders als het grootste vastgoedrisico wordt gezien. Of het nu gaat om nieuwbouw, het optimaliseren van bestaand vastgoed, of herontwikkeling van een gebouw(portefeuille).
Binnen zijn opleiding Master Real Estate heeft Hans Smelt vervolgens onderzoek verricht (2014) naar aanpasbaar bouwen en het voorkomen van leegstand in de care, resulterend in een werkmethodiek en een beslissingsondersteunend rekenmodel. Smelt vastgoedma¬na-gement past deze toe bij zorgvastgoed projecten.
In de Barometer Maatschappelijk Vastgoed (2016) is over dit onderzoek gepubliceerd.

Toekomstbestendig zonder leegstand

Leegstand ontstaat meestal door functionele veroudering. De functionele levensduur van zorgvastgoed is doorgaans korter dan de technische levensduur. Een functionele levensduur van slechts tien jaar is geen uitzondering. Dit heeft te maken met maatschappelijke ontwikkelingen (zoals vergrijzing en individualisering), ontwikkelingen in de ict, het onderwijs en de zorg.